Σήμερα ο εορτασμός της 74ης επετείου απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκεντρώσεως του Νταχάου. Αυτή η ίδια μέρα επιλέχθηκε, προφανώς για λόγους συμβολισμού, και από το Σύλλογο Ποντίων Μονάχου μαζί με άλλα ποντιακά σωματεία της ευρύτερης περιοχής για μια άλλη εκδήλωση: οικουμενικό μνημόσυνο των εκατό χρόνων από την τελευταία περίοδο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, μεταξύ άλλων χριστιανικών λαών της Ανατολίας και Μικράς Ασίας, ως μια ελάχιστη απόδοση σεβασμού στη μνήμη των εν λόγω θυμάτων. Την καλοργανωμένη εκδήλωση χαιρέτισε μάλιστα με μια σύντομη εισήγηση η διεθύντρια του νεοσύστατου Κέντρου Τεκμηρίωσης για τον Εθνικοσοσιαλισμό στο Μόναχο, κα. Prof. Dr. Mirjam Zadoff, καθώς και ο εντεταλμένος της βαυαρικής κυβέρνησης ενάντια στον αντισημιτισμό, κ. Dr. Ludwig Spaenle. Δικαίωμα στη μνήμη λοιπόν και η ιστορία ως γνώμονας για το μέλλον έτσι ώστε η ανθρωπότητα να μην αντικρίσει ξανά τέτοια εγκλήματα. Τίποτα, όμως, δεν απαλλάσσει το τότε θύμα από αυτή την ίδια ευθύνη! Και το λέω αυτό διαβάζοντας τι τραγικά συμβαίνουν σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας...
ΥΓ: για την ιστορία ως φάρσα ρίξε μια ματιά εδώ!
