Για τι ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές;

«Σε όλη την Ε.Ε. φουντώνει ένα κύμα αμφισβήτησης και ανησυχίας για το πού βαδίζουμε. Τα χρόνια της κρίσης ανέδειξαν αδυναμίες στο οικοδόμημα της ενιαίας Ευρώπης. Παρουσιάστηκε η ανάγκη και η ευκαιρία να βρεθούν λύσεις με τη θέσπιση νέων μηχανισμών και θεσμών. Χάθηκε, όμως, πολύτιμος χρόνος και η ακόμη πολυτιμότερη αίσθηση ότι η Ευρώπη ήταν το σπίτι στο οποίο όλοι μπορούσαμε να νιώθουμε ασφαλείς. Όσο και αν ευθύνονταν οι Έλληνες για τα δικά τους προβλήματα, δεν ευθύνονταν μόνον αυτοί. Για το καλό όλων, έπρεπε να φανεί ότι το μεγαλοπρεπές κτίριο της Ένωσης δεν κινδύνευε επειδή ένα δωμάτιο είχε πιάσει φωτιά. Η "προσωποποίηση" της κρίσης, με δηλώσεις ότι έφταιγε μόνο η Ελλάδα, η οποία ήταν "ειδική περίπτωση", ανέστησε παλιές έχθρες και εθνικά στερεότυπα. Έσπειρε τον διχασμό. Στις αγορές, η Ευρώπη φάνηκε τόσο αδύνατη όσο το ασθενέστερο μέλος της. Αποποιήθηκε την ισχύ αλλά και την ευθύνη του γεγονότος ότι εάν λειτουργούσε ως ενιαία δύναμη, θα ήταν η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο (με ΑΕΠ 13 τρισ. ευρώ το 2012), με 500 εκατ. πολίτες να αποτελούν την πλουσιότερη και καλύτερα εκπαιδευμένη ομάδα ανθρώπων που υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως, βρέθηκε στα πρόθυρα της διάλυσης του κοινού νομίσματος. Πολλοί πολίτες αισθάνθηκαν ότι απειλούνται από ξένους – είτε αυτοί είναι μετανάστες στη δική τους χώρα είτε πολίτες άλλων χωρών που έχουν ανάγκη στήριξης. Άλλοι θύμωσαν επειδή "έδιναν", άλλοι επειδή στερήθηκαν. 

»Η κρίση χρέους είναι ένα από πολλά σημαντικά ζητήματα. Πώς θα μπορέσουν οι ανεπτυγμένες χώρες να συνεχίσουν να παρέχουν στους πολίτες τους αυτά στα οποία έχουν συνηθίσει, όταν η παγκόσμια αγορά καθιστά τις οικονομίες τους μη ανταγωνιστικές; Πώς θα κερδίσει η κάθε χώρα-μέλος τα μέγιστα από την ένταξη στην Ε.Ε. όταν αυτή δεν προβάλλει ισχύ ως ενιαία δύναμη επειδή υπερισχύει το συμφέρον κάθε χώρας στη λήψη αποφάσεων; Όταν οι ψηφοφόροι απορρίπτουν πολιτικές λιτότητας και μεταρρυθμίσεων επειδή τις θεωρούν άδικες, πώς θα γίνουν ανταγωνιστικές οι οικονομίες τους; Η λύση είναι να στερηθούμε κοινωνική ασφάλιση ή να επιβληθεί σε άλλες χώρες να την παρέχουν στους πολίτες τους;

 
»Τα προβλήματα παραμένουν άλυτα. Λύνονται μόνο στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρώπη θα σωθεί μόνο αν η σοβαρή συζήτηση αρχίσει μέσα σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - με τις τόσες φυγόκεντρες δυνάμεις που θα εκπροσωπεί».

από σχόλιο του Ν. Κωνσταντάρα στην "Καθημερινή"