από post της Έλενας Ακρίτα
Τροφή για σκέψη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων στις 20 Ιουνίου! Τη μέρα αυτή σίγουρα θα ακούστηκαν για ακόμη μια φορά καλοδιατυπωμένα διαγγέλματα από επίσημα χείλη Ευρωπαίων αξιωματούχων για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που από στεριά και θάλασσα ψάχνουν διέξοδο φυγής προς τη γηραιά ήπειρο, από πράξεις ωστόσο ελάχιστες. Τι περιμένεις όταν αυτή η Ευρώπη αδυνατεί να επιδείξει αλληλεγγύη για ένα επίσημο μέλος της, την Ελλάδα, προτάσσοντας εθνικές γραμμές και μιλώντας τη γλώσσα των αγορών και μόνο; Χωρίς προφανώς να εννοείται αλληλεγγύη ως προς το διεφθαρμένο κράτος και τους θιασώτες του! Ας είναι... Εμείς τουλάχιστον, μην ξεχνώντας ποιοι είμαστε, έχουμε ένα λόγο παραπάνω να 'μαστε αλληλέγγυοι στους αδύναμους και κατατρεγμένους! Ο Βορειοευρωπαίος δεν έχει ιδέα τι σημαίνει προσφυγιά και μετανάστευση, έχει το άλλοθι.
